Bij speciale gelegenheden werd op de kepie een pluim gedragen. De pluim was gemaakt van hangende hanenveren. De veren aan de voorzijdezijn langer en waren aan elkaar genaaid. Onder aan de pluim zat een pluimkoker, een tulpje genoemd. Men had op de kepie zwarte en witte pluimen, dit naar gelang dienstvak/onderdeel. De pluim was overgenomen van de shako, deze werd door subalterne officieren gedragen op de shako van de Jagers, de grenadiers enzevoort. Hierbij een afbeelding van een Jagers kepie Model 1865 (eigen collectie). De pluim werd alleen door de offcieren gedragen en dan ook alleen maar op de zwarte kepie.
Onder de pluim een verguld tulpje. bevestigd Dit tulpje omvat de onderzijde van de veren. Op deze foto is duidelijk de pen te zien welke achter de kokarde werd geschoven. Het tulpje is goud verguld.
De pluim op de kepie:
De pluim werd met de ijzeren pen achter de kokarde gestoken, waarna 
de pluim over de kokarde hing. Hierbij is de kokarde niet meer zichtbaar. Deze pluim staat op een kepie van een subalterne officier van de infanterie.
Een foto van het Prinselijk paar, omstreeks september 1938. Prins Bernard draagt een uniform van kapitein (Ritmeester) Cavalerie. Hierbij draagt hij op de kepie een zwarte pluim.
Een officier van de infanterie met een kepie op zoals boven is beschreven.
Bewaarkokers Kepiepluimen:
De kepiepluimen werden bewaard in kokers. Hierdoor behielden de pluimen de vormen en werden niet beschadigd. Meestal werd de koker voozien van een label, waar de naam van de eigenaar op stond.
Men kende twee soorten kokers, de metalen koker en de kartonnen koker. De koker is voorzien van twee doppen. Dit is om de pluim op te bergen. Men kon de pluim met de bovenzijde in de koker laten glijden. Bij een volgend gebruik, kon men de koker aan de anderzijde openen, waar door men de pluim er weer makkelijk uit kon halen.
